การพัฒนาบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์ เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคาร

THE DEVELOPMENT OF INTERACTIVE MULTIMEDIA LESSONS INFORMATION AND KNOWLEDGE FOR MATTHAYOMSUKSA 4 STUDENTS OF PHAYAKKAPHUM WITTAYAKARN SCHOOL

  • ปริยา หล้าสุดตา มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
  • เลอสันต์ ฤทธิขันธ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
  • อนล สวนประดิษฐ์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคารให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียนด้วยบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนต่อบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่องข้อมูล สารสนเทศและความรู้ กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/10 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคาร จำนวน 40 คน ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบกลุ่ม โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) บทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่องข้อมูล สารสนเทศและความรู้ 2) แผนการจัดการเรียนรู้ เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศแลความรู้ จำนวน  5 แผน 3)แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และ 4)แบบสอบถามวัดความพึงพอใจของผู้เรียนเป็นเครื่องมือในการวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ประสิทธิภาพ E1/Eและการทดสอบสมมุติฐาน t-test (Dependent Samples T-test)


ผลการวิจัยพบว่า 1) บทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคารมีค่า E1 เท่ากับ 82.90, E2 เท่ากับ 83.20 สรุปได้ว่า ประสิทธิภาพของบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์ เท่ากับ 82.90/83.20 2) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่เรียนด้วยบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 3) นักเรียนที่มีควาพึงพอใจต่อบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ ภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุดสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด


The purpose of this research was to 1) develop an interactive multimedia lesson on data, information and knowledge for Mathayom 4 students at Phayakkhaphum Wittayakarn School to be effective according to the criteria of 80/80 2) to compare a learning achievement before and after learning with the interactive multimedia lesson 3) to study the satisfaction of students towards the interactive multimedia lesson on data information and knowledge. The sample group in this research consisted of 40 Mathayom 4/10 students at Phayakkhaphum Wittayakarn School, selected by cluster sampling using the classroom as the sampling unit. The research instruments were 1) interactive multimedia lesson on data, information and knowledge, 2) 5 lesson plans for the Information Technology subject on data, information and knowledge, 3) academic achievement test, and 4) student satisfaction questionnaire as research tools and data analysis using mean, standard deviation, E1/E2 efficiency, and t-test (Dependent Samples).


The results of the research found that 1) According to the data, it indicated that the effectiveness of the interactive multimedia lesson on data, information and knowledge for matthayom 4 students at Phayakkhaphum Wittayakarn School was 82.90/83.20. 2)The academic achievement of students who studied with the interactive multimedia lessons on data, information, and knowledge for matthayomsuksa 4 students was higher than before studying significantly at the 0.01 level.3) The average opinion toward the satisfaction with the interactive multimedia lessons on data, information, and knowledge for matthayomsuksa 4 students was very high.


 

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ชัชฎา ชวรางกูร, สุนทรี แก่นแก้ว และวรารัตน์ นิยมค้า. (2563). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียปฏิสัมพันธ์ เรื่อง การใช้งานโปรแกรม Adobe audition ขั้นพื้นฐาน. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มทร.สุวรรณภูมิ. 4(2). 36-47.

ฟิสิกส์ ฌอณ บัวกนก พงศ์วัชร ฟองกันทา และธรัช พุทธรักษ์.(2565). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนแบบมีปฏิสัมพันธ์ เพื่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารจันทรเกษมสาร. 28(1). 126-140.

ฟิสิกส์ ฌอน บัวกนก. (2567). การออกแบบและพัฒนาบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มนต์ชัย เทียนทอง. (2545). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพฯ : ภาควิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

เลอสันต์ ฤทธิขันธ์. (2564). การผลิตและพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. บุรีรัมย์ : คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

วาทิตย์ สมุทรศรี, คชากฤษ เหลี่ยมไธสง และสถิติพงษ์ เอื้ออารีมิตร. (2561). การพัฒนาสื่อมัลติมีเดียแบบปฏิสัมพันธ์เพื่อส่งเสริมความฉลาดทางอารมณ์ สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารชุมชนวิจัย. 12(2). 229-241.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). สภาวะการศึกษาไทย 2561-2562 การปฏิรูปการศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ : สกศ.

Vroom V.H. (1967). Work and Motivation. New York : John Wiley and Sons.
Published
2025-06-06
How to Cite
หล้าสุดตา, ปริยา; ฤทธิขันธ์, เลอสันต์; สวนประดิษฐ์, อนล. การพัฒนาบทเรียนมัลติมีเดียเชิงปฏิสัมพันธ์ เรื่อง ข้อมูล สารสนเทศ และความรู้ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนพยัคฆภูมิวิทยาคาร. วารสารการบริหารการศึกษา มมร.วิทยาเขตร้อยเอ็ด, [S.l.], v. 5, n. 2, p. 100-110, june 2025. ISSN 2730-4132. Available at: <http://202.29.86.169/index.php/RJGE/article/view/2806>. Date accessed: 23 aug. 2025.