แนวคิดการขัดเกลาทางสังคมในทัศนะพุทธปรัชญาเถรวาท

Abstract

           บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา แนวคิดการขัดเกลาทางสังคมในทัศนะพุทธปรัชญาเถรวาท ทั้งสองแนวคิดมีเป้าหมายที่จะพัฒนาสิ่งที่เรียกว่าจิตซึ่งอยู่ภายใน กล่าวคือ พุทธปรัชญาเถรวาทได้กล่าวถึงรูปแบบและแนวทางในการพัฒนาพฤติกรรมของมนุษย์ตั้งแต่จากภายใน (จิต) ออกมาสู่ภายนอกที่เป็นพฤติกรรม (ศีล) เมื่อทั้งสองทำงานประสานกันอย่างมั่นคงย่อมจะก่อให้เกิดความเข้าใจในสิ่งต่างๆ ได้อย่างถูกต้อง (ปัญญา) และเข้าถึงความจริงอันเป็นอุดมคติสูงสุดในทางพุทธปรัชญาเถรวาทได้ แต่การขัดเกลาทางสังคมในทัศนะของตะวันตก เน้นให้ความสำคัญไปในทางบุคลิกภาพภายนอก โดยมิได้อธิบายไว้ชัดเจนว่าควรจะมีแนวทางในการพัฒนาจิตใต้สำนึกเหล่านี้อย่างไร ในประเด็นที่เกี่ยวกับแนวทางในการปรับปรุงพัฒนาพฤติกรรมนี้ จึงเห็นได้ว่าพุทธปรัชญาได้วางแนวทางไว้ครอบคลุมทุกด้าน ทั้งภายในภายนอก และตัวที่จะมาประสานองค์ประกอบภายในภายนอกนี้ให้ดำเนินไปในทางที่ถูกต้องดีงาม ไม่ก่อให้เกิดการเบียดเบียน